مطالعه تطبیقی ضمانت اجرای نقض قرارداد در اسناد بین المللی (cisg,upicc & pecl) و حقوق ایران

نام خانوادگی: رحیمی فردین نام: اکبر عنوان پایان نامه: مطالعه تطبیقی ضمانت اجرای نقض قرارداد دراسناد بین المللی (cisg,upicc&pecl) وحقوق ایران استاد راهنما: دکتر ابراهیم شعاریان استادمشاور: دکتر رضا سکوتی مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد رشته: حقوق گرایش: خصوصی دانشگاه: دانشگاه تبریز دانشکده: حقوق و علوم اجتماعی ورودی: 88 تعداد صفحات: 188 کلید واژه ها: نقض وعدم اجرا، ضمانت اجرا، نقض اساسی وپیش بینی نقض، اجرای عین تعهد، فسخ و جبران خسارت چکیده: رشد و توسعه تجارت بین المللی به یکنواختی قوانین و مقررات نیاز دارد. مشکلاتی که در تجارت خارجی وجود دارد ناشی از روشهای متفاوتی است که کشورها در تنظیم مقررات راجع به بیع بین الملل اتخاذ کرده اند. جامعه حقوقی سعی کرده است حقوق داخلی کشورها را با ابزارهای قانونگزاری و غیر قانونگزاری یکنواخت کند. با توجه به این زمینه تجزیه و تحلیل در این نوشتار برکنوانسیون بیع بین المللی مصوب1980وین، اصول قراردادهای تجاری بین المللی موسس? بین المللی یکنواخت کردن حقوق خصوصی مصوب 1994و اصول حقوق قراردادهای اروپا مصوب 1995 متمرکز خواهد بود. بررسی تطبیقی ضمانت اجرای نقض قرارداد در این سه سند و حقوق ایران موضوع پایان نامه را تشکیل می دهد. مسائل راجع به طرق جبران مسائل ماهوی محسوب می شوند و معمولاً بخش عمده مباحثات و مذاکرات پیرامون بیع در هر دو سطح داخلی و بین المللی به آنها اختصاص دارد. در این تحقیق بیشتر مسائل و قواعد ماهوی؛ بخش سوم کنوانسیون بیع، فصل هفتم اصول یونیدروا و فصول هشتم و نهم اصول حقوق قراردادهای اروپا مد نظر ما بوده است. در این بررسی تطبیقی، شباهتها و تفاوتهای این بخش ها و حقوق مرتبط ایران مورد مطالعه قرار می گیرد. ضمانت اجراهای نقض قراردادکه زیاندیده می تواند به آنها متوسل شود دراکثر نظامهای مهم حقوقی در سه مقوله اساسی قرار می گیرند. نخست، زیاندیده می تواند اجرای عین تعهد را مطالبه کند. دوم، زیاندیده حق مطالبه جبران جایگزین را داردکه اغلب جبران پولی است و در نهایت، می تواند قرارداد را فسخ کند. این نوشتار، شباهتها و تفاوتهای اسناد و حقوق ایران را در این زمینه مورد مطالعه قرار می دهد. نتایج تحقیق نشان می دهد میان اسناد مورد مطالعه و حقوق ایران در عین داشتن شباهت، تفاوتهایی نیز وجود دارد، ولی این تفاوتها اساسی نیست.